شهادت
در محراب میراث ماندگار اولین شهید محراب امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب
علیه السلام است که در سال چهلم هجری اتفاق افتاد و آن حضرت توسط یکی از خوارج به نام ابن ملجم مرادی (لعنةاللهعلیه) در مسجد کوفه در شب نوزدهم ماه رمضان هنگام اقامه نماز صبح ضربت خورده و در شب بیست و یکم ماه رمضان به شهادت رسید و مدت عمر شریفشان شصت و سه سال بود و در شهر نجف اشرف مدفون است.
شهدای محراب عبارتند از: ۱. امام علی بن ابیطالب؛ ۲. سید اسدالله مدنی تبریزی؛ ۳. سیدمحمدعلی قاضی طباطبایی؛ ۴. سیدعبدالحسین دستغیب؛ ۵. محمد صدوقی؛ ۶. اشرفی اصفهانی؛ ۷. سیدمحمدباقر حکیم.
مرحومه سکینه واعظی، در دوران تاریک ستمشاهی، برای مبارزه باظلم و سیاهی، شمع وجود پسر، دختر، داماد و عروس خود را تقدیم کرد اما هنوز سهم خود را از سفره انقلاب کافی نمیدانست و در دوران دفاع مقدس، ۲ پسر دیگرش را هم به جبهه فرستاد تا مدالهای شهادت این خانواده را به عدد ۶ برساند و سهم او از سفره انقلاب شد یک جمله، «مادر شهید».
شهیدان ابراهیم، حسن، محمد و فاطمه فرزندان این مادر قهرمان و مرتضی و طیبه واعظی داماد و عروس او بودند.